Tsjonge, wat gaat het weer snel: Op 4 oktober gestart, dus al enkele maandjes groenonderhoud uitgevoerd. Op de eerste dag gestart met het knotten van wilgen langs de Goorloop. Ze staan er weer verzorgd op en kunnen er dus enkele jaartjes tegen. Het was wel een natte middag en daarom lukte het kort en klein maken van de takken niet helemaal zoals gewenst. Overigens hebben we nog een gedeelte gereserveerd liggen voor de speeltuin bij de basisschool. Wat op vrijdag niet lukte, resulteerde in een heuse snipperdag enkele weken later. Tussen de bedrijven door nog een laatste hand gelegd aan de paddenpoel, zodat het geplande deel van dit jaar er aangeharkt bij ligt. Nu nog wat regen om het grondwaterpeil weer op niveau te krijgen. We zitten toch nog een 500 mm onder het gewenste peil voor deze periode. Zoals bekend hebben we twee droge jaren op rij gehad en dan met name hier in onze streek. Landelijk gezien lijkt het niet zoveel uit te maken ten opzichte van de jaargemiddelden. Mooi, maar daar zijn we hier niet mee geholpen natuurlijk. Nog effe en we zullen een regendansje moeten doen.
Aansluitend hebben we de klus aan de Peeleindseweg opgepakt, want het bosje was weer aan een onderhoudsbeurt toe. Eerder zijn er hier al de populieren tussenuit gezaagd, maar nu het weer te dicht groeide, hebben we er een aantal Amerikaans eiken tussenuit gehaald. Andere bomen krijgen hierdoor meer kans om uit te groeien. Denk daarbij aan struiken en de esdoorns die hier ook een aantal staan. Onderhoud dus met een doel ook wat variatie te krijgen, al la Plenterwald zeg maar.
Vanuit de bomenwerkgroep kregen we het signaal dat het IVN voor hun bouwactiviteiten wel wat eikenstammen kunnen gebruiken om planken van te zagen. Welnu, in het bosje aan de Peeleindseweg stond een aantal flinke Amerikaanse eiken gepland om te dunnen, dus komt het goed uit. Wel grappig: De Amerikanen zelf noemen het Red Oak, maar ook zij bedoelen natuurlijk Quercus rubra. Het kostte de nodige inspanning om een aantal van deze grote jongens te vellen, omdat ze redelijk dicht op elkaar stonden. Ook stond er een aantal met een zware kroon aan de rand van het perceel, die voor ons beter aan de andere kant van de boom had kunnen zitten. Uitdagingen die het werk leuk maken zeg maar. Vervolgens hebben we de dunnere en kromme stukken tot kachelhoutformaat terug gebracht door te zagen en deels te kloven. Ja en dan zijn er nog de rechte stammen die we voor het IVN bedacht hadden. Eerste stap was de stammen uit het bosje slepen, wat we met een lier hebben uitgevoerd. Daarna hebben we ze geladen met de trekker voorzien van een hefmast. Het werden 4 vrachten om de 11 stammen variërend van 3 tot 4,5 meter bij de “Bimd” te krijgen. Naar schatting een 12 ton gewicht aan hout.
Inmiddels hebben we de volgende zaagklus aan de Muzenlaan ook al weer een heel eind geklaard. En ja, ook hier volop uitdagingen veroorzaakt door de zeer dichte stand van de bomen t.o.v. elkaar en de al dan niet verborgen spijkers die in de bomen zaten. Waarschijnlijk zijn die spijkers door de jeugd erin getimmerd bij het hutten bouwen. Hoe dan ook: Een (ketting)zaag maak je niet blij met ijzer of zand. Het kostte ons dus een ketting, risico van het vak (sorry van onze hobby) zeg maar. Voor het vellen van de bomen, veel beuken, hebben we nagenoeg alle technieken gebruikt om ze veilig plat te krijgen. Met deze minder makkelijke karweitjes doen we wel steeds meer ervaring op, dat dan weer wel.
Als we het over ervaring en kennis hebben, valt nog te vermelden dat de (opfris)cursus voor kettingzaag-gebruikers van start is gegaan. Een tiental deelnemers maakt hier gebruik van, verdeeld over 2 groepjes. De cursus volgt de Europese richtlijnen omtrent het gebruik van kettingzagen en is uitgebreid en universeel. Veel aandacht is er voor de veiligheid en de werktechnieken, maar ook omgeving en natuur komen aan de orde. Deelnemers die de cursus geheel afronden, kunnen een certificaat tegemoet zien.
Nu nog maar even genieten van de herfstkleurtjes.
